Rene’s duursportreis: van marathon tot ultramarathon
In 1986 liep René zijn eerste marathon, een prestatie die het startsein gaf voor een langdurige en gepassioneerde betrokkenheid bij duursporten. Als 16-jarige voetbalde hij nog, maar zijn interesse verschoof toen hij de kans kreeg om deel te nemen aan een triathlon. Na zes maanden intensieve training voltooide hij zijn eerste triathlon. "Toen ik als 16-jarige mijn eerste triathlon voltooide, was ik helemaal blij," vertelt René. "Daarna werd ik lid van een triathlonclub, en de aanmoedigingen van gelijkgestemde atleten dreven me steeds verder." Wat begon met een 10 km wedstrijd, groeide uit tot deelname aan volledige marathons en uiteindelijk ultramarathons.
Van marathon naar ultramarathon
De overgang van marathon naar ultramarathon bracht nieuwe uitdagingen met zich mee. René ontdekte dat de voorbereiding voor een ultramarathon lastiger is. Terwijl hij naast zijn werk trainde, kwam de realisatie dat ook voeding en hydratatie belangrijk is. "Vroeger liep ik gewoon met een banaan en wat water," vertelt hij lachend. "Maar nu, met geavanceerde sportvoeding en technologie, moet je echt een halve wiskundige zijn om alles goed te begrijpen."
Voor René waren voeding en hydratatie niet de enige nieuwe lessen. Teambuilding en samenwerking werden ook belangrijke lessen voor René. Een opvallende ervaring had hij tijdens een expeditie in Rusland. Hier moest hij met vreemde mensen een route lopen. Hij verwachtte conflicten door de uiteenlopende persoonlijkheden binnen het team. Maar als snel merkte hij door elke dag samen te trainen en te werken, dat het team naar elkaar toe groeide. Dit merkte hij vooral toen hij samen ging trainen met iemand waarvan hij dacht dat hij ruzie zou krijgen door de verschillende persoonlijkheid. "In het begin dacht ik dat we ruzie zouden krijgen vanwege de verschillende persoonlijkheden," zegt hij. "Maar naarmate je elkaar leert kennen, blijkt het heel waardevol te zijn. Gedwongen om met elkaar om te gaan, draagt bij aan een goed team."
Voorbereidingen treffen
Voorbereidingen voor een ultramarathon vereisten meer dan alleen fysieke training. René leerde omgaan met verschillende omstandigheden zoals terrein, weer en routeplanning. Hij benadrukte het belang van gebiedskennis, de juiste uitrusting en een goede balans in voeding. "Je moet voorbereid zijn op alles," legt hij uit. "Of het nu het terrein, het weer of de route is, elke factor speelt een rol in je succes."
Ondanks zijn uitgebreide ervaring bleef René bescheiden over zijn motivatie. Hij vond het moeilijk om precies te verklaren waarom hij deze extreme uitdagingen aanging. "Waarom doe ik dit? Dat kan ik niet helemaal goed beantwoorden," geeft hij toe. "Voor mij voelt het gewoon logisch, vooral wanneer je omringd bent door gelijkgestemde atleten."
Het heden
Nu, op 54-jarige leeftijd, heeft René de wegmarathons ingeruild voor trailruns in het bos. Deze overgang was ook grotendeels gebaseerd op het ontwijken van een knieblessure. Maar hij vindt deze overgang niet erg en benadrukt zelfs dat het lopen in de natuur het leukste is wat er is. "Ik loop geen marathons meer op de weg. Ik heb demping nodig voor mijn knieën, en nu loop ik in het bos. Dat is het leukste wat er is."